کد مطلب:295115 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
پیمان خدا، بر آزادی دوستداران فاطمه ی زهرا
عن محمد بن مسلم قال: سمعت اباجعفر علیه السلام یقول:
«لفاطمة علیهاالسلام وقفة علی باب جهنم فإذا كان یوم القیامة، كتب بین عینی كل رجل مؤمن أو كافر. فیؤمر بمحبّ قد كثرت ذنوبه إلی النار. فتقرء بین عینیه محبّا. فتقول: الهی و سیدی سمیتنی فاطمة و فطمت بی من تولانی و تولی ذریتی من النار و وعدك الحق و انت لاتخلف المیعاد. فیقول اللَّه عزوجل: صدقت یا فاطمة انی سمیتك «فاطمة» و فطمت بك من احبك و تولاك و احب ذریتك و تولاهم من النار و وعدی الحق و انا لا اُخلف المیعاد و انّما امرت بعبدی هذا الی النار لتشفعی فیه فاشفعك لیتبین لملائكتی و انبیائی و رسلی و اهل الموقف موقفك منی و مكانتك عندی فمن قرات بین عینیه مومنا فجذبت بیده و ادخلته الجنة.
امام باقر علیه السلام فرمودند: در روز قیامت حضرت فاطمه علیهاالسلام بر در جهنم توقفی دارند. روی پیشانی هر كس نوشته شده است كه مومن است یا كافر. در این هنگام به یكی از دوستان خطاكار حضرت فاطمه علیهاالسلام، فرمان می دهند به طرف جهنم برو. فاطمه ی زهراء علیهاالسلام روی پیشانی او را می خواند: (بر روی پیشانی او نوشته شده است) «دوستدار زهراء».
«فاطمه ی زهراء علیهاالسلام به درگاه خداوند عرضه می دارد: خدایا! پروردگارا! نام مرا «فاطمه» نهادی و فرمودی: «به خاطر تو، دوستدارانت و دوستداران فرزندانت را از آتش جهنم رهایی می بخشم.» وعده ی تو همیشه حق بوده و هیچ گاه خلاف وعده ی خود عمل نكرده ای.
«خداوند متعال می فرماید: فاطمه جان! چنین است كه می گویی. من تو را فاطمه نام نهادم و هر كس كه تو را دوست بدارد، یا فرزندان
تو را دوست بدارد، او را از آتش جهنم رهایی می بخشم، وعده ی من راست است و من خلاف وعده ی خود عمل نمی كنم. من این بنده ام را به طرف جهنم فرستادم تا تو او را شفاعت كنی و فرشتگان و پیامبران من و هر كس در محشر است مقام تو را پیش من ببینند. هر كس را كه مومن (و عاشق) یافتی دستش را بگیر و داخل بهشت نما.» [1] .
[1] بحارالانوار، ج 8، ص 50، ر 58 از علل الشرايع.